وکیل پایه یک دادگستری در مشهد دعوی ورودثالث ، برای ورود ثالث محسوب شدن یک دعوا مطابق ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی، شرایطی وجود دارد که در صورت وجود این شرایط دعوا وارد ثالث محسوب خواهد شد امتیازی که نسبت به یک دعوای مستقل پیدا می کند رسیدگی همزمان با دعوای اصلی ته به حفظ حقوق وارد ثالث کمک خواهد کرد و با دعوای اصلی یکجا رسیدگی خواهد شد.
مشاوره وکیل پایه یک دادکستری در مشهد
1.دعوی اصلی مطرح و در جریان رسیدگی
شرایط دعوای ورود ثالث وجود دعوایی است که قبلا مطرح شده و در جریان تک می باشد مفهوم ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی حاکی از آن است که باید
دعوای اصلی وجود داشته باشد و عبارت: «.. تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده است ..» مبین آن است که باید دعوا هنوز در جریان رسیدگی یعنی، مرحله تجدیدنظر باشد تا دعوای مطروحه با سایر شرایط دعوای ورود ثالث محسوب
۲. وجود حقی مستقل یا ذی نفع بودن در محق شدن یکی از طرفین
برای اینکه فردی بتواند به عنوان وارد ثالث به دعوایی وارد شود مطابق صراحت ۱۳۰ بایستی ارتباطی به موضوع دعوا و طرفین دعوا داشته باشد آن هم نه هر ارتباطی بلکه یا باید حق مستقلی را برای خود در موضوع دعوای مطروحه قائل باشد یا در محق شدن یکی از طرفین خود را ذی نفع بداند و همچنین ادعای مطروحه در آن چنان باشد که رسیدگی به آن در نتیجه دعوای اصلی مؤثر باشد. بر این اساس این فرد می تواند تحت عنوان وارد ثالث به دعوایی که بین افرادی دیگر مطرح شده و در جریان رسیدگی است وارد شوند.
٣. وجود ارتباط کامل بین دو دعوا
از جمله شرایط دعوای ورود ثالث داشتن ارتباط کامل با دعوای اصلی است که مفهوم «ارتباط کامل» در ذیل ماده ۱۴۱ آیین دادرسی مدنی مقرر شده: «بین دو دعوا وقتی ارتباط کامل موجود است که اتخاذ تصمیم در هریک مؤثر در دیگری باشد» اگر سایر شرایط موجود باشد، اما ارتباط کامل بین دعوای ورود ثالث و دعوای اصلی وجود نداشته باشد دادگاه دعوای ورود ثالث را از دعوای اصلی تفکیک کرده و به صورت جداگانه رسیدگی خواهد کرد. مع الوصف رسیدگی مستقل در مورد دعوای ورود ثالث اصلی امکان پذیر است؛ اما در دعوای وارد ثالث تبعی که خواسته مستقلی نیست. رسیدگی مستقل امکان ندارد. از این رو که مورد رسیدگی ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی صرفا در مورد دعوای وارد ثالث اصلی مصداق دارد.
دعوای ورود ثالث به دو قسم است: دعوای «وارد ثالث اصلی» و دعوای «وارد ثالث تبعی» که به تشریح اختصاری هریک می پردازیم:
- دعوای ورود ثالث اصلی دعوای ورود ثالث در صورتی «اصلی» محسوب میشود که وارد ثالث مدعی حق مستقلی در موضوع دعوای اصلی باشد؛ مثل جایی که فردی علیه دیگر دعوای الزام به تنظیم سند یک واحد آپارتمان را مطرح کرده باشد در حالی که وارد ثالث بایک قول نامه مقدم ضمن درخواست اثبات مالکیت خواهان، محکومیت خوانده دعوای الزام به تنظیم سند رسمی آپارتمان به نام وی و صدور حکم به بی حقی خواهان را تقاضا کرده باشد. در چنین وضعیتی دعوای وارد ثالث مطروحه اصلی می باشد.
٢. دعوای وارد ثالث تبعی در صورتی که وارد ثالث مدعی حق مستقلی در موضوع دعوای اصلی نباشد؛ لیکن در محق شدن یکی از طرفین دعوا ذینفع باشد دعوای وارد ثالث «تبعی» خواهد بود؛ مانند جایی که (الف) با ارائه قول نامه مدعی مالکیت یک واحد آپارتمان است و از دادگاه تقاضای الزام خوانده به تنظیم سند مالکیت و تحویل مبیع را نموده است. حال آنکه وارد ثالث که مستأجر محل بوده با تقدیم دادخواست ورود ثالث مدعی مالکیت منافع محل برای تاریخ معینی با اجاره نامه مقدم به قول نامه بوده و درخواست رد تحویل مبیع را دارد..
شماره وکیل در مشهد 091550034217
